10 februari

We hebben heerlijk geslapen, volgens mij werd ik om 6.30 wakker en moest even naar de wc, ik kwam buiten Madan alweer tegen die zijn rondje aan het maken was. Gisteravond vertelde hij dat hij in de avond ca 30 rondjes over de binnenplaats loopt om wat beweging te krijgen. Rond 7 uur liep de wekker af en we hebben eerst een peuk gerookt en zijn toen naar beneden gegaan om aan te geven dat we wilden douchen. Ja de pot werd gevuld met water uit de put en het vuur werd aangestoken. Ca 15 minuten wachten en we konden onze emmers gaan vullen. Lekker met zijn tweetjes in de douche en het bakje over je gieten. Lekker primitief maar het voelt weer erg lekker. Ram Singh vertelde dat hij te laat wakker was geworden en dat zag je ook wel aan hem. We konden om 8.15 gaan ontbijten een grote pannenkoek met suiker en heerlijk verse gemaakt yoghurt, wat willen we nog meer. Ik heb helemaal geen last van de maag, het enige probleem is de stoelgang maar dat komt wel goed ga ik van uit. Om 9 uur stonden de tuk tuks voor ons klaar. We gingen naar Sikar en het district waar we aan het werk zijn heet Hathi Tiba. Het eerste stuk rijd je nog in het platte land maar dan weer de drukte in van de stad. Madan Singh ging ook mee en vertelde dat we gewoon mee konden gaan werken, ze hebben nu maar 1 project. Daar aangekomen heb je acht blokken van flats van 2 hoog, in totaal wonen daar 250 gezinnen in 1 kamerflat. Het is dus flink aanschuiven voor sommige want de families kunnen groot zijn. Ze bezoeken dit project pas 10 dagen dus ze moeten het vertrouwen nog zien te winnen van de bevolking die daar wonen. Het zijn nomaden. Binnen de nomaden gemeenschap het je ook erg veel lagen van het kaste systeem. De mensen die hier wonen staan bekend om hun muziek/trommel/zang. Ze worden ingehuurd bij festiviteiten, huwelijken, inzegeningen van nieuwe winkels, bruiloften etc etc. Ik ben samen met Aron de deuren cq gangen afgelopen om aan de kinderen en ouders aan te geven dat ze naar school moeten gaan. Sommige werden door de moeders nog even gewassen en sommige hadden nog geen kleren aan. De mensen zijn hier arm en hebben hun muziek alleen als inkomen. Als er wat geld verdiend wordt dan gaan de vaders eerst naar de drankwinkel om drank te kopen, daarna tabak en als er nog wat overblijft voeding. De vader en moeders gebruiken veel alcohol en kauwen op tabak. Dit krijgen de kinderen als voorbeeld! Als de kinderen op het schoolplein komen dan moeten ze allemaal in de rij gaan staan zoals dat gebruikelijk is op de overheidsscholen. Ze doen dat hier ook zodat de kinderen straks als ze naar een gewone school gaan weten wat ze te wachten staat. Aron Ram Singh en de zoon van Madan geven ze allerlei opdrachten dit zodat ze wennen aan de discipline waar ze straks mee te maken krijgen. Het ziet er vreemd uit zoiets als een militaire training maar het doel erachter is goed. En wat gaan ze dan den alle zakken van de kinderen controleren of ze geen tabak bij zich hebben. Dat wordt van ze afgenomen en weggegooid net zoals snoep. Dit is niet goed voor de kinderen en door er zo mee om te gaan hopen ze dat het voor hun duidelijk wordt. Na een lange tijd in de rij te hebben gestaan worden de 10 regels opgenoemd waar de kinderen zich aan moeten houden zoals niet slaan, luisteren, geen tabak, geen drugs/alcohol. Ik maak morgen wel even een foto zodat wij ze ook weten. Daarna werden de kinderen opgedeeld in groepen, de oudste was 12 a 13 jaar die gingen binnen zitten. De hele kleintjes werden opzij genomen en dat leek op het kinderdagverblijf. Wij hadden ca 6 a 7 kinderen die apart genomen werden die vergden wat meer aandacht. Twee zusjes willen heel graag leren en 1 jongen is een boef die katte kwaad uithaalt en regelmatig even aangepakt moest worden. Dat werd dan gedaan door Ram Singh, hij vertelde dat hij wel de naam heeft de kinderen aan te pakken en wordt er wel moe van. Ik moet wel zeggen dat hij het soms ook wel hard aan toe gaat. Maar daar zeggen we nog even niets van, de kinderen zijn ook wel bengeltjes. Op het bord werden een aantal letters opgeschreven en de kinderen konden het op een lei schrijven, sommige van die leitjes zijn wel erg slecht. Op een gegeven moment kwam er een sjofel langs rijden en een paar kinderen renden daar naar toe om te kijken. Aron haalde ze daar weg om terug te keren naar het klasje. Na volgens mij 1 a 1,5 uur zijn we over gegaan op spelletjes/liedjes zingen zoals de wheels on the bus go round and round. De kinderen vonden dat heel erg leuk net zoals head shoulders etc etc. We introduceerden twinkel twinkel little star….. Op het einde heb ik even blinde mannetje gespeeld en dat vonden ze erg leuk. Wij zijn met Ram Singh en Johanna wat eerder weggegaan om wat inkopen te doen. Johanna moest wat kleding kopen maar dat hoefde ik niet want dat heb ik al. Het is zo’n grote plaats en we moesten steeds achter Ram Singh lopen, we konden niet even alleen op pad en dat miste ik wel moet ik zeggen. De stad is eigenlijk ook te groot om dat te doen. Ik had het op een gegeven moment wel gezien en we konden via de kleermaker weer terug naar het kamp om te gaan lunchen, ik had inmiddels ook wel trek gekregen. Buiten het kamp kan ik echt niet roken dat doe je als vrouw niet voor Jacob was het echter geen probleem. De vrouwen zijn hier nog echt ondergeschikt en Jacob moest daar wel om lachen, voor mij is dat wel even wennen maar ja ik moet we aanpassen. Na de lunch kregen we een uitgebreid gesprek met Madan over wat mag en niet mag en waar je allemaal rekening mee moet houden. Ook hoe je als vrijwilligers met elkaar omgaat en welke vergaderingen er zijn en welke opties qua weekenden. We kregen te horen dat we as weekend naar Jaipur gaan en we hebben vanmiddag Manoj gebeld om te vragen of hij en Ghan het weekend in Jaipur zijn. Hij was erg blij toen ik hem belde en vroeg of we nu in India waren; ja en as weekend kunnen we elkaar ontmoeten. We bellen hem als we daar zijn, ik heb daar erg veel zin in. Het laatste weekend dat we hier zijn gaan we naar Puskar en dat wilden we ook graag dus we hebben nog 1 weekend om anders te gaan invullen want dan gaan ze naar Agra en dat hoeft voor ons niet. Op een gegeven moment werd ik geroepen dor Johanna want de Hindi les ging beginnen. Jacob had er geen zin in en bleef bij Madan praten. De Hindi les is een goede manier om zaken weer even op te halen en misschien leer ik nog een paar nieuwe dingen. En ja dat was ook zo en sommige dingen worden hier weer anders geleerd maar wat ik wist was ook wel goed en de kinderen zouden het wel begrijpen. Jacob hoorde van Madan dat ze in de schoolruimte ook 8 naaimachines hebben staan. Ik zag die wel toen ik even om de hoek keek. Morgen komt er een mevrouw uit het andere project om te kijken of zij er iets mee kan om de vrouwen dus naaien te leren. We zouden om half 6 yoga les krijgen van Madan maar hij moest weg achter het solar systeem aan dus helaas. We hebben onze tijd gebruikt om verder kennis te maken met My en Johanna, leuke meiden die het allemaal zelf bekostigen. My heeft haar familie in Zweden wonen maar komt daar niet vaak. Ze is drie jaar geleden met haar moeder naar Sikar gekomen ivm vrijwilligerswerk en is eraan verkocht. Ze gaat hierna naar Nepal om te kijken of ze daar iets kan opzetten. Een hele ondernemende tante. Johanna is nog wat blue en is overal voor in, maar wel leuk. Ja en toen konden we weer aan tafel en hebben nog zitten praten over gewoontes in Zweden en wat je mag en niet mag doen in bepaalde landen wat is leuk en niet leuk. Nu weer in de recreatieruimte om te schrijven en te internetten. Samia waar we vorig jaar mee gewerkt hebben in Nepal is zoals het lijkt de laatste paar dagen dat we in GOA zijn dicht bij ons in de buurt dus zoals het lijkt kunnen we elkaar daar treffen. Een kleine reünie we zien wel!