16 maart

Vanmorgen was ik weer een keer eerder wakker dan Jacob toen hij op het balkon kwam heb ik even voor hem gezongen. Ach je moet toch wat! Hij heeft wel een lekker bakje voor mij gezet en later hebben we voor de kamer ontbeten. Jacob had vanmorgen last van zijn maag en ging maar eens naar de wc en dat was dun. Zou het lekkere eten van gisteravond dan toch niet oké zijn geweest, we zullen het niet weten. We zijn eerst een lekkere cappuccino gaan drinken. Ik had nog een leuk parapluutje meegnomen om op een gebakje te doen maar daar had hij nu geen zin in, jammer! We wilden eens wat dichter bij het hotel op het strand gaan liggen, we hadden gisteren een paar goede tentjes en bedjes gezien. Daar gaan liggen maar het was me toch druk. We lagen ook iets verder van het water af het leek wel of er een soort heuveltje voor het water was opgeworpen. Jacob ging even zwemmen maar vertelde dat het heel erg druk was met de Indiërs die daar aan het zwemmen waren. Er waren ook wel wat vrouwen in het water. Nou dat zag ik niet zitten dat betekende voor mij dat ik niet alleen het water in ga. Nadat we het drinken op hadden zijn we maar een stuk verder gelopen richting waar we gisteren lagen. Nou je moest tussen erg veel Indiërs door en dat voelde voor mij niet prettig kan ik je zeggen. Uiteindelijk een ander bedje gevonden en ik kreeg toen wat meer last van mijn maag. Ja die pillen van mij werken natuurlijk vertragend! Op een gegeven moment ben ik in slaap gevallen en dat zal ik wel even nodig gehad hebben. Jacob maakte mij wakker. Ik kan niet zeggen dat ik het erg prettig vond vandaag op het strand. Naast ons lagen trouwens twee oudere mannen die bleken uit Manchester te komen. Volgens ons waren het twee je weet wel. 1 Daarvan die had lang haar in een staart een lange zwembroek aan en zijn dikke sokken en schoenen nog aan. Hij lag op een witte handdoek met rode letters erop van hospital. Op een gegeven moment ging hij met schoenen en al naar de zee en bleef aan het begin wat staan en dan weer een stukje verder het water in. Volgens mij kon hij niet zwemmen. Toen ging hij liggen op zijn rug en dan weer zijn buik. Terug naar zijn bedje waar hij rustig ging zitten. Op een gegeven moment trok hij zijn schoenen toch maar uit. Trok ze weer aan en ging met zijn sokken naar de zee om ze uit te spoelen. We hadden hem al gelijk een naam gegeven; Neil van the Young Ones! Wat dat betreft hebben we ons wel vermaakt. We zijn maar weer terug gelopen voor een bakkie. Het is zo gauw als je het strand verlaat bloedje heet, het zweet breekt je aan alle kanten los. Maar we gaan voor een lekker bakkie met een koekje erbij. Jacob zei dat als hij straks thuis is wel een appel gebak met slagroom neemt! Nou daar zorg ik wel voor. Waar we koffie drinken kunnen we wel lekker op straat kijken en daar gebeurd altijd wat en het verkeer het is een chaos. We hopen dat er morgen wat minder Indiërs op het strand te vinden zijn. Maar je weet het hier niet het is morgen Holi en of het nu Hindoes zijn of niet een feestje willen ze altijd wel. We zullen wel zien. Terug in het hotel heeft Jacob weer een verslag geplaatst op wbjn. De laatste! We zijn vanavond bij een Tibetaan gaan eten, het smaakte wel ik heb ze wel beter gehad. Het zijn de Russen toch die het hier voor het zeggen hebben en deze verschillen toch niet veel van de rijke Indiërs. Ze willen en moeten gelijk geholpen worden anders is het niet goed en als ze moeten betalen dan pluizen ze de hele rekening af of het wel klopt. We hebben ze zelfs gezien met een rekenmachine erbij! Toen we naar het restaurant liepen raakte een Indiër mij bij de schouder aan en ik zei he! Jacob vroeg wat er was en wilde er weer achter aan. Hem maar terug gehaald het was mijn schouder maar als het anders was geweest dan had ik ook wel anders gereageerd en dan had hij er van mij zeker nog achter aan mogen gaan! Op het strand werd vanmiddag Jacob ook een hand uitgestoken naar hem, gewoon de hand schudden maar daar ging hij niet op in want dat is ook voor hier niet normaal het is gewoon namaste! We zijn nog over een marktje gelopen met Tibetanen en daar heeft mijn schatje wat uitgezocht voor zijn verjaardag! Nu ligt hij wat te spelen met zijn telefoon naast mij. We zijn beide moe maar waar dat door komt mag Joost weten want we hebben niet veel gedaan.