05 maart

Hiep hiep hoera voor onze dame die vandaag 7 jaar wordt en waarschijnlijk een gekookt eitje krijgt vandaag! Wij hebben in de tuk tuk op weg naar ons werk even voor haar gezongen maar toen lag zij nog op 1 oor!
Ik heb niet echt goed geslapen het lukte maar niet om in slaap te komen. Om 00.45 heb ik nog een peuk buiten zitten roken. Jacob had hoofdpijn gisteravond en die had twee paracetamol ingenomen dus die lag aardig te ronken. Maar de oordopjes deden wel goed hun werk maar het hielp niet echt. Ergens in de buurt was ook iets gaande en er werd nog volop gezongen of gebeden ik weet het niet. Ik werd dus door Jacob wakker die was voor de wekker aan. De douche was lekker en het ontbijt we hadden weer een keertje porrich en een gebakken ei voor de afwisseling. Toen op naar het werk, we gaan vandaag tanden poetsen, handen en gezicht wassen. Daar aangekomen hebben we even overlegd met Erica dat ze beter eerst de tanden kunnen poetsen en daarna de rest. Wat meer bij de poort gaan staan zodat het gedeelte waar de lessen plaats vinden en het ochtendgebed schoon blijft. Ik ben toen maar langs de flats gaan lopen en Jacob is de lijnen gaan uitzetten, heeft de anderen geïnstrueerd en is alvast met Erica de emmers gaan vullen. Trouwens vanmorgen na het douchen zijn Jacob en ik de tandborstels uit de verpakking gaan halen, de zeep en tandpasta en de emmers met kleine bekers klaar gaan zetten. Als we het moeten overlaten aan de Zweedse dames dan komt er niets van terecht. Ze denken nergens aan en laten alles over aan de Aron en Ram Singh. Wij zijn wel anders gewend het is ook onze verantwoordelijkheid. We denken maar zo we zullen even het goede voorbeeld geven maar niemand ziet het of bedankt je daarvoor! Op het plein hebben we vier rijen gemaakt in het zand en de kinderen moesten daarop gaan staan om een tandenborstel en tandpasta te krijgen. Bij de muur waar nog veel afval ligt mochten ze gaan poetsen. We hadden voor de kleintje nog speciale borstels gekocht wat zachter. De kinderen wilden het allemaal wel en het leek erop dat het niet vreemd voor ze was. Sommige van de allerkleinste die moesten wel geholpen worden. 1 Kleintje kwam aan lopen en liep gelijk weer weg toen ze zag wat er aan de hand was. Een man stuurde het kleintje weer terug en ik kon er mee aan de slag. Hij opende zijn mond wel maar liet er alles ook weer zo uitlopen over zijn trui. Ik heb hem maar voorgedaan dat hij het moest uitspugen wat hij dus ook deed. Handjes bij elkaar en wat in je mond nemen en spoelen en uitspugen. De meeste kinderen deden na het poetsen water in hun mond en daarna met de vinger de tanden schoon poetsen. Ze zullen het zo wel gewend zijn. De kinderen lieten tussen het poetsen door hun tanden even zien of het goed schoon werd. Bij sommige zag je gelijk wel resultaat en bij sommige zag je het bloed bij het tandvlees vandaan komen. Ik denk als Eduard hier zou zijn dan had hij genoeg werk te doen bij die kinderen. Daarna nieuwe rij maken om de handen en het gezicht te wassen met zeep. De kleintjes even helpen of voordoen en het ging allemaal perfect. Oudere mannen stonden bij de ingang te kijken wat er allemaal gebeurde en volgens mij keurden ze het wel goed. Jacob en ik vonden het wel goed verlopen. We hadden 70 borstels bij ons maar er bleken toch meer nodig te zijn. Volgens ons zijn er kinderen na het poetsen en zo weer weg gegaan want voor de school waren er nu maar 63 kinderen over. Later waren er nog minder dus gewoon even langs komen voor de cleaning, ach prima toch! En toen kon het ochtend ritueel beginnen. Ik heb Ravi die wij gisteren hebben weg gestuurd niet gezien vandaag. Ja wel even bij het lopen langs de flats maar toen maakte hij alweer wat opmerkingen wat het ook geweest mag zijn ik weet het niet! Wij zijn met de klas ook onder de boom gaan zitten want het is toch wel erg warm in de zon. We hadden een paar kinderen erbij gekregen van de 1ste klas en dat ging wel goed. We zijn weer begonnen met de weekdag en my name is. Waar ik trots op was dat sommige kinderen hun briefje van gisteren met hun naam erop vandaag weer bij zich hadden daar hadden we ook om gevraagd. Ram Singh was er niet veel bij vandaag maar dat kwam ook dat er drie vrijwilligers vandaag niet bij waren. My daar gaat het niet goed mee die heeft last van haar longen. Gisteren is ze weer naar de dokter geweest en die zei tegen haar dat ze naar een longarts moet want de antibiotica slaat ook niet meer aan. De long foto’s waren ook slechter geworden. Wij denken dat ze hier weg moet want het wordt alleen maar ergere met het zand. Ze staat er wel voor open. Ze geeft ook aan dat ze door Madan ook voor van alles en nog wat wordt uitgemaakt en dan hebben we het over niet al te leuke dingen. Ze gaat ook steeds met een andere vrijwilligers naar het ziekenhuis en krijgt niemand van hier mee, ze hier wel vaker geweest maar toch is ze pas 19 jaar. De andere twee hebben last van hun maag en verkoudheid. We hebben vanmorgen ook optellen gedaan met de kinderen en dat viel niet tegen. Je moet ze dan wel meer individueel begeleiden maar dat is ook wel leuk. Drie jongens die achteraan zaten daarvan heeft Jacob er een weg gestuurd want die wilde helemaal niets doen. De andere twee zijn ook uit elkaar gehaald want die waren aan het rotzooien. Wat opviel was dat toen we met het rekenen begonnen 1 van die jongens heel erg enthousiast werd hiervan en hij wilde op het einde zijn lei nog niet afgeven en verder oefenen. We zijn wat langer doorgegaan met lesgeven en dat ging af van de speeltijd maar dat is niet erg want die vonden wij toch al te lang en te ongestructureerd. Wij hadden gisteren af gesproken dat iedere klas met hun kinderen gingen spelen. Ja wij hielden ons er wel aan maar ik moest de anderen er weer op wijzen. Het ging wel moeilijk want je moest geregeld kinderen van de andere klas wegsturen. Wij hadden de bal en gooide die naar elkaar met my name is what is your name. En toen was het weer tijd voor de good bye song. Deze lijkt op die in de ochtend en de kinderen zingen in de ochtend soms de good bye song dus dat moeten we nog meer oefenen. Oh ja vanmorgen toen ik op het schoolplein arriveerde kwam er een leuk knaapje naar mij toe en die wees mij erop dat hij voor het gebouw de grond wat geveegd had. Hem een dik compliment gegeven want hij gaat zich verantwoordelijk voelen en dat is erg goed. Op het einde van de school en we in een kring stonden zag ik hem staan met zijn handen op zijn rug gebonden. Ik ben bij hem gaan staan en heb hem los gemaakt. Hij zal wel eist gedaan hebben maar dit is niet de manier zeker niet als we net voor de goodbye song zaten. Ik heb samen met hem gezongen en de dag goed afgesloten met hem. Toen ik Aron het touw terug gaf wist hij nergens wat van af terwijl hij diegene was die het gedaan had. Terug in het kamp wat was in het water gezet en gaan eten. Daarna natuurlijk uitspoelen en we hadden voor vanmiddag een tuk tuk besteld om even naar de supermarkt te gaan. We hadden eigenlijk niet echt iets nodig maar het is wel even lekker om weg te zijn. We hebben nog drie bussen gekocht om de tandenborstels in te doen, drie kammen en borstels en zeepbakjes. We hebben na de lunch de tandenborstels ook maar in water gezet om te weken en rond 4 uur nog eens in erg warm water. Niemand denkt daar natuurlijk aan. Dus vanavond maar even melden dat elke dag iemand die taak op zich moet nemen. We waren op tijd terug voor een les van Madan die over vrouwen ging in India. Het ging over het uithuwelijken hoe het vroeger ging en zo en nu. Als je een meisje krijgt dan moet je als familie dus flink sparen want hoe meer geld je kan uitgeven aan bruidschat in een des te betere familie zal je dochter komen. Heb je meer meisjes dan heb je natuurlijk een probleem. De vader ging in overleg met de vader van de jongen en dan was het geregeld. Als ouder had je geen idee hoe je dochter kwam te leven want je bezocht het huis en de jongen niet. Het kwam dus wel eens voor dat het meisje toch in een slechte situatie terecht kwam. Tegenwoordig is het zo dat men wat langer bezig is met de voorbereidingen. Men bezoekt het huis van de aanstaande verschillende keren. Het meisje ontmoet de jongen onder begeleiding ook wel. Na een langere tijd kan het huwelijk doorgaan. Kind huwelijken komt natuurlijk ook wel voor maar de kinderen mogen dan nog wel bij hun ouders blijven. Wat wij nog niet wisten is dat je als familie nog drie generaties lang sommige zaken moet betalen voor het meisje. Het wordt in de jaren wel minder. Madan betaald dus nog soms voor de zussen van zijn opa. De vrouwen mogen na het huwelijk nog wel eens op bezoek bij hun ouders maar dat is niet vaak. Hij gaf wel toe dat de meisjes vaak als slaven worden behandeld en als ze bij hun schoonouders komen dan gaan die niets meer doen en zij kan al het werk doen. Dit blijft maar doorgaan, Madan vertelde dat het wel te maken heeft met het feit dat meisjes niet onderlegd zijn, niet naar school gaan etc. Ze moeten vaak meewerken om de bruidschat te kunnen betalen. Ze krijgen soms minder eten en nooit andere kleren want dat kost allemaal te veel geld. Kun je nagaan als je meer dochters hebt. Aan Madan gevraagd of hij weet dat je als man het geslacht door geeft. Dat wist hij wel maar de vrouwen niet. Die zijn niet opgeleid en weten het dus niet. De mannen zullen het ook niet tegen de vrouwen zeggen en zo gaat het maar door. Het gevolg van dit alles is dat er een overschot aan mannen is. Op dit moment zijn er bureautjes bezig met het ronselen van vrouwen uit onder andere Bangladesh om hier te trouwen met mannen. Dit probleem is niet overal in India. In het zuiden en noordoosten, Assam en Nagaland, gaat het heel anders. Het was leuk om hier over te praten maar ik merk dat een discussie met hem aan gaan over iets of vragen naar wat hij er zelf van denkt dat komt er niet van. Ja we hadden een drukke dag want wij moeten vandaag ook de wc’s schoon maken en de tandenborstels moesten nog een keer uitgespoeld worden. Ik denk dat wij goede schoonmakers zijn en een voorbeeld voor de anderen. We zijn niet meer gaan lopen want het is wel genoeg geweest voor vandaag. We hebben nog een mail naar de jarige job gestuurd en nu zitten we te wachten tot het eten klaar is.
Tijdens het eten begon het weer te regenen. We hebben nog nooit zo veel regen gehad in India. Wij zijn even naar onze kamer gegaan en nu zitten we weer in de recreatie ruimte voor een vergadering. We hebben de vragenlijst even afgemaakt. Wij hebben nog wat tips gegeven voor spelletjes die ze met kinderen kunnen doen dat gerelateerd aan datgene waar mn les in heeft gegeven. En wat blijkt Marie gebruikt al een idee van ons die zij van My had gehoord en die had het weer van ons. We hebben gevraagd wie er morgen zich wil bekommeren over de tandenborstels en dat iedereen dat een dag moet gaan doen. We hebben ook uitgelegd hoe wij het vandaag hebben gedaan. Daarnaast gevraagd of er mensen morgenmiddag mee terug willen naar school om de haren te wassen. Er is gezegd dat men morgenvroeg dat moet aangeven op het schoolbord bij het ontbijt dat men een tuk tuk kan bestellen. Volgens ons is het niet iets wat je niet wilt doen maar het is een onderdeel van het health care project. We zullen het wel zien!