07 maart

Jacob sliep gisteravond al voor 21 uur. Ik heb hem niet meer wakker gemaakt voor paracetamol, slapen is ook goed. Ik ben verschillende keren naar de wc geweest en kwam Madan nog tegen die met zijn rondjes bezig was. Die had vanavond pas gehoord dat Jacob ziek was. Ik heb hem verteld dat we denken dat hij de griep heeft. Dat kon hij wel beamen dat krijg je vaak van de kinderen Die hebben een slechte conditie geen medische voorzieningen noem maar op. Bedrust is het beste en dat wisten we wel. Hij vroeg wel of Jacob wel at en dronk nou dat komt wel goed daar zorg ik wel voor. Ik ben vannacht een paar keer wakker geweest en Jacob sliep gewoon lekker dus dat is wel oké. Ik was natuurlijk voor hem wakker en heb een bakje koffie voor hem gezet en wakker gemaakt. Hij had gisteren al gezegd dat hij vanmorgen gewoon wilde douchen. Hij voelde wat mij betreft weer warm aan en had dus om 7 uur weer 39 graden koorts. Hij voelt zich niet echt ziek, gewoon algemene malaise. Ik hoop dat het morgen toch wel wat beter gaat omdat we dan 8 uur in de taxi moeten zitten naar Delhi. Als je ziek bent is dat een lange reis. We moesten even op ons warm water wachten want Emiel ging ook douchen en die had het koude water er weer bij gedaan. Ram Singh heeft het vuurtje gewoon weer even flink opgestookt. ( die lieverd ligt nu weer heerlijk te slapen tegenover mij). Hij heeft weer goed gegeten en ging daarna weer lekker naar boven. Ik heb de spullen even gepakt en ja het is vrijdag mijn laatste dag en weer papier dag. We hebben een A4tje gemaakt met op de voorgrond; My name is…. Alle weekdagen, wat optelsommen, het ABC met wat letters er tussen uit en de getallen 1 t/m 50 met wat getallen er tussen uit. Toen ik weg ging was wel een beetje raar om Jacob nu achter te laten. Hij moet van mij gewoon in bed blijven en rusten en dat zou hij doen. Als er iets was dan kon hij wel een van de jongens bellen dan zou ik wel terug komen. Beneden heb ik nog even gevraagd aan een van de vrouwen of ze een bak chai voor Jacob wilde maken tussendoor. Hij ligt ziek op bed. Ze vroeg nog of er gember in moest en dat was wel goed. Van Jacob hoorde ik dat hij om 9 uur door de dochter van Madan al chai kreeg op zijn kamer, ach die schatten! Ja en dan zit je alleen in de tuk tuk en dan mis je toch wat naast je vooral omdat het de laatste dag was. My zou even een half uurtje komen omdat zij er ivm haar gezondheid mee moet stoppen. We hadden nog ballonnen en ik vroeg aan haar of zij die wilde geven aan de kinderen. Daar was ze erg blij mee want anders had ze nog eerst naar de markt gemoeten om iets te gaan kopen. Bij de school aangekomen ben ik binnen even gaan helpen met de emmers water te vullen. Ik dacht ik ga nu niet eens een keer langs de flats zeker niet naar dat billen geknijp van gisteren. De emmers waren gistermiddag gewoon vuil terug gezet en daar baalde Ram Singh van, hij had het al vaker gezegd dus eerst schoon maken. De emmers naar buiten gedragen en de anderen doen gewoon niets ook niet als je ze het vraagt! Ik heb even geholpen met tanden poetsen en handen wassen en ben toen weer naar binnen gegaan om wat potloden te zoeken en te slijpen want we gaan vandaag alleen met papier werken de test! Sommige kinderen vroegen wel naar Jacob en met gebaren heb ik duidelijk gemaakt dat hij hoofdpijn had en nu op bed lag om te slapen. Na het ochtend ritueel de klas weer geformeerd en ze voor het bord weer neergezet. De leitjes uitgedeeld en ze vroegen om het krijtje maar dat was niet nodig. Ram Singh gevraagd er bij te komen zodat hij het formulier kon uitleggen. Later heeft hij dat nog een keer gedaan. De kinderen gingen gelijk aan het werk en ik ben 1 voor 1 even langs geweest om op het leitje hun namen te schrijven zodat ze het konden overschrijven op het formulier. Vooral Rinku was heel erg goed en die heeft met soms wat hulp het hele formulier gemaakt. Ze kon toen achter op verder met cijfers aan elkaar verbinden waardoor een tekening ontstond en toen kon ze gaan kleuren. We zouden maar tot half 12 daar zijn want er moesten nog wat anderen naar de markt en ze gaan vanmiddag om 1330 naar Puskar. Het viel mij op dat de jongens die normaal gesproken wat ongeconcentreerd zijn of baldadig nu heel goed hun best deden en geen ongein uithaalden. Wat papier toch niet kan doen. Ik had ondertussen op 4 leitjes het volgende geschreven BYE JACOB GET BETTER. Ik zou het leuk vinden als het klasje deze borden voor zich hielden als afscheid voor Jacob dat zal hij vast leuk vinden. Ik heb Ram Singh er even bijgehaald om dat aan de kinderen uit te leggen en dat vonden ze wel leuk. Voordat we klaar waren nog een mooie sticker op hun formulier gedaan en toen zat het erop. Ram Singh legde aan de kinderen nog uit dat het mijn laatste dag is. Hij maakt dan ook het gebaar dat je de lucht in gaat, vliegtuig. Sommige vroegen of Jacob ook mee ging, ja ook hij die laat ik niet achter. See you tomorrow nahi. My was ook al gearriveerd en die vond dat ik mee moest helpen met de ballonnen uitdelen. Aron heeft in de kring nog uitgelegd dat er dus drie mensen weggaan en maandag niet meer terug komen. Ze moesten dank je wel zeggen als ze de ballon kregen en dat deden ze ook allemaal, die scheetjes. En toch grijpt het je weer als je afscheid moet nemen van die schooiers die in 4 weken tijd toch al wat geleerd hebben. Het blijft moeilijk! Ik moest erg lang in de tuk tuk wachten tot die vertrok en de kinderen bleven maar komen. Puk zat achter mij en die stuurde ze dan weer weg. Ach die heeft er niet zoveel mee, die vindt ze volgens mij te vies. Toen ik thuis kwam lag Jacob lekker op bed te lezen. Hij had dus chai gehad en ik vertelde hem dat ik dat gevraagd had. Hij heeft even kunnen kijken dat de vrouwen hun haren hadden gewassen. Hij vroeg zich van de week al af wanneer die een douche nemen. Hij vond de foto die ik had gemaakt voor zijn afscheid heel erg leuk! Ik heb de laatste onderbroeken in de was gezet en de rest laten we gewoon wassen als het nodig is, niets meer zelf doen volgens mij. Het was tijd voor de lunch en dat zou de laatste keer zijn met zijn allen omdat de meeste vertrekken naar Puskar na de lunch. Maar jeetje wat een getreuzel. Ze wilden trouwens perse een auto hebben met veiligheidsgordels. Nou dat is hier niet nodig en volgens ons als je een ongeluk hier krijgt maakt dat niets uit met die grote vrachtwagens. Van Johanna hebben we even uitgebreid afscheid genomen die lieverd. De rest dat zijn gewoon koele kikkers merken wij wel. Sommige nemen afscheid maar sommige niet en gaan gewoon in de auto zitten terwijl wij er voor naar beneden ware gekomen. Het duurde 20 minuten voordat ze weg waren. Veiligheidsgordels die toch niet werken waar moet je zitten noem maar op. Het is gewoon instappen en wegwezen volgens ons. Jacob heeft nog met Madan gesproken over de familie bezoeken. Hij vroeg zich af of ze aan de ouders ook vragen hoe de kinderen het op school vinden en welke verhalen ze mee thuis komen. Daar had hij niet aan gedacht maar zou het gaan doen. Samen met Jacob zijn rugzak nog ingepakt en morgen nog de laatste dingetjes. Het is nu lekker rustig hier we zijn nu nog met 9 man.
Het was dus relaxen vanmiddag Jacob wat doemelen en ik heb wat zitten lezen. Het was weer chai tijd en dan is er steeds afgepaste kopjes chai. Normaal blijft er wel wat over en we zaten met een aantal aan tafel van nou die bouwvakkers nemen hem toch niet. Ram Singh ging ze toch halen en ja dan pies je weer naast de pot. Nog wat op internet gekeken en zo moet je de tijd dan doden. Ik kan niet gaan lopen want een vrouw mag niet alleen het kamp af dus helaas pindakaas. De bouwvakkers gaan vanavond pizza maken, niet dat ik daar zin in heb maar het is toch leuk. En wat blijkt de familie heeft een magnetron die ze even in bruikleen kregen. Het was ons laatste diner hier en er was een rijstpudding, erg zoet volgens mij. De familie had bezoek en de zoon van een van de dames had een vriendje bij zich, ze gingen even beneden zitten naar ons kijken. Marie vertelde dat ze steeds meer moeite heeft om hier te zijn. Madan moet haar niet en zij hem niet ze gaat gewoon voor de kinderen. Het is geen makkelijke man dat hadden we al door. Ze heeft erg veel moeite hoe er hier met vrouwen wordt omgegaan en dat je je mening als vrouw niet kunt uiten. Ik denk dat ik het wat makkelijker heb met Jacob bij mij. De communicatie over zaken gaat met Madan dus ook altijd via Jacob. Als vrouw of meisje alleen heb je het gewoon veel moeilijker. Jacob is wat langer opgebleven hij is zelfs even mee geweest naar de recreatieruimte waar het nu eens erg rustig was en dat was ook wel even lekker. De bouwvakkers zitten op het dak waarschijnlijk met alcohol, daar mag het wel en de Zweden willen ook alcohol.