12 februari

Vanmorgen ging de wekker af en wat heb ik toch een lange nacht gemaakt. Gisteravond ben ik voor Jacob gaan slapen. We hebben ons netjes aan de regels gehouden en zijn apart gaan douchen. Het water stond al op toen we er om vroegen, ze zullen nu wel weten dat we iedere morgen willen douchen. Bij het ontbijt hadden we weer pannenkoeken en yoghurt, dat gaat er wel in. Vanmiddag hebben we honing gekocht voor op de pannenkoeken en in de thee, dat smaakt waarschijnlijk nog lekkerder. Vanmorgen naar school en we gaan dus samen les geven. Daar aangekomen moest er wel even gesproken worden met de mensen die er tegenover wonen, want op het schoolplein was er afgelopen dagen gepoept en daar is het toch niet voor. Er is door de overheid nog geen poort geplaatst voor het terrein dus iedereen kan er op, niet echt fris dus. We hebben gisteren ook gezegd dat het veld niet schoon is en sommige kinderen lopen niet echt op goed schoeisel. We hebben voorgesteld om het veld schoon te gaan maken. Madan stelde voor dat we het op een middag kunnen gaan doen, maar Jacob had gelijk waarom niet voor schooltijd en laten de kinderen het doen. En zo geschiedde vanmorgen. Een wat groter kind kreeg een emmer en de anderen konden gaan rapen, leuk om te zien en ze leken het ook niet erg om te doen. Daarna toen alle kinderen er waren stand in line. Het ging er volgens ons wat rustiger aan toe dan gisteren met betrekking tot Ram Singh. Volgens ons heeft er gisteren duidelijk een gesprek plaats gevonden. Aron riep nu ook een aantal namen op, dat is volgende week ons doel om kaarten te gaan maken met de namen van de kinderen en het in kaart brengen van het niveau van de kinderen. Aron liet op een gegeven moment een aantal kinderen opstaan en gaf commentaar op hun haardracht. Dat het te lang of te springerig was soms meer op een westerse manier. Ik kreeg de indruk dat het niet zo goed was en dat het korter moest. Ik ben even naar Ram Singh gelopen en heb gevraagd waarom dit was. Hij vertelde dat deze kinderen de opdracht kregen hun haren te laten knippen omdat het te lang was. Jacob en ik vonden het wel meevallen en het viel ons op dat het juist wel verzorgd en er schoon uit ziet en dat is toch het belangrijkste. Maar ja misschien wordt het op de scholen niet gewaardeerd dat weten we niet! Mochten de kinderen niet naar de kapper gaan dan zou AVI het voor ze doen vertelde Ram Singh, nou ik ben benieuwd of Jacob zijn haren dan ook nog heeft. Hierna konden de kinderen het volkslied en een psalm opzeggen. Tijdens het volkslied moeten ze echt heel netjes staan en de handen naast hun lichaam houden. Later nam Ram Singh twee meisjes apart en nam ze even mee naar de kant en sprak ze flink toe. Niets mis mee maar iets daarna zag ik nog dat hij 1 meisje een flinke klap op haar rug gaf. My liep iets daarna naar hem toe en gaf hem een reprimande dat hij dat niet moest doen. Later toen de klassen weer apart genomen werden ging hij in gesprek met Jacob over wat er gebeurde. Hij gaf aan hem aan dat hij een beetje gek werd van My die zich overal mee bemoeide en dat het soms nodig is de kinderen even aan te pakken en dat hij ze niet geslagen had, ik zag wel even wat anders. Hij vertelde tegen Jacob dat het de Indiase manier is en dat hij op een school heeft gewerkt waar de leraren nog met een stok slaan. Jacob heeft hem uitgelegd dat het misschien ook anders kan maar hij gaf aan dat het hier beesten zijn en daar heeft hij wel een beetje gelijk in maar slaan dat hoeft niet je mag ze wel even stevig aanpakken. We hebben ze vanmorgen in ieder geval een beetje meegeholpen met de kinderen in de rij zetten. Nadat de school afgelopen was moet ik zeggen dat Ram Singh wat rustiger was. We hebben dus samen gewerkt met de Indiase lerares die geen woord Engels verstaat. De kinderen moesten Hindi letters overschrijven en als ze klaar waren dan lieten ze het controleren. Je ziet dat de groep een beetje in tweeën is gesplitst. Sommige kunnen het in 1 keer overschrijven en andere schrijven een paar letters over die zij op hun bordje opschrijven. Ze waren vond ik best geconcentreerd en sommige lieten het mij ook controleren wat ik dan deed en gaf aan dat het goed was maar ook dat ze het nog door madam moesten laten controleren. Op een gegeven moment kwam Ram Singh erbij en die vertelde ons dat wij ieder een half uur hebben om les te geven. Ja als we dat geweten hadden hadden we eerder het spul overgenomen. We hebben het abc opgeschreven wat zij dan konden overschrijven. Op het einde hebben we kinderen naar voren laten komen om met de aanwijsstok het abc op te zeggen, dat ging niet echt vlekkeloos. Toen wij wat letters oversloegen waren ze van slag af. Ja dst is een bekend gegeven voor ons ze weten het goed na te doen maar weten de betekenis niet. Op het einde weer wat spelletjes, het is meer aan elkaar hangen en een knuffel geven en handje klap, daarna the good bye song en het zat er weer op. Jacob en ik hebben even zitten praten wat we er nu van vinden, het verblijf hier. Wij weten dat de eerste week altijd wennen is maar toch vallen ons een paar dingen op die heel anders voor ons zijn. De school is echt een ongeorganiseerde boel maar dat komt natuurlijk omdat ze hier nog maar zo kort aan het werk zijn en Madan is veel meer bezig met het onderkomen dat in aanbouw is. De plek waar we wonen is leuk en je bent een gast bij de familie. Met de familie en stafleden hebben we eigenlijk nauwelijks contact en dat missen we heel erg. Madan houdt dat allemaal heel erg gescheiden! Wij vinden dat wel jammer maar ja ik denk dat hij zijn familie ook wil beschermen voor de andere invloeden, ze kennen ook amper Engels. We zien wel hoe het verder gaat. Na de lunch zijn we met de meeste mensen naar Sikar gegaan om inkopen te doen. We zijn naar een grote spermarkt geweest waar wij even wat frisdrank hebben kunnen inslaan, even een andere smaak erbij. Wat sigaretten en wij waren klaar, de meesten wilden weer wat stof kopen voor kleren, nou dat hoeft voor mij niet hier ik wil het kant en klaar hebben en een klein beetje westers zodat ik het thuis ook kan dragen. Maar ik heb eigenlijk alles bij mee dus het is niet nodig. Toen we de tuk tuk ingingen werden we gebeld door Ajay die had ook al vernomen dat we in India waren, de tam tam gaat snel. Hij vertelde dat hij as weekend ook in Jaipur is dus we zullen hem ook treffen yeah the supermans are coming together. Nadat we terug waren hebben we even gezeten wat we dus best veel doen en hebben toen alvast wat foto’s op de computer gezet, maar zoals het nu lijkt zijn we de kabel vergeten want het werkte niet gelukkig kon de geheugenkaart er ook in dus gelukkig. Er was ook kookles voor chapati maken, ik wilde er eigenlijk niet naar toe want ik heb het zo vaak gezien. Maar Ram Singh drong zo aan dat ik toch maar even ben gaan kijken. Het was natuurlijk op een wat meer simpele manier maar het zag er leuk uit. Ik ben op een gegeven moment weg gegaan en Jacob maakte een lekker bouillonnetje voor mij. Na het eten ben ik op de kamer gaan zitten om het dagboek te schrijven ik kan mij dan wat beter concentreren en ik moet zeggen dat het werkt.